Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Τα Ιουλιανά του 1965 και η Αλεξανδρούπολη

(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο φύλλο 275 Ιούλιος 2011 της εφημερίδας ‘ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ’)

Ως Ιουλιανά αναφέρονται στη Ελληνική ιστορία η περίοδος πολιτικής ανωμαλίας που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου παππού του σημερινού πρωθυπουργού, στις 15 Ιουλίου 1965 έως την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών τον Απρίλιο του 1967. -

Η κρίση άρχισε στις 15 Ιουλίου 1965, όταν ο Βασιλιάς Κων/νος Γλύξμπουργ αρνήθηκε να δεχθεί την αποπομπή του τότε Υπουργού Εθνικής Άμυνας Π. Γαρουφαλιά και ταυτόχρονα την ανάληψη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αυτοπροσώπως από τον Γ. Παπανδρέου, που είχε αυτό το δικαίωμα σαν Πρωθυπουργός που είχε εκλεγεί με ποσοστό 52,72% στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου 1964.

«Εικόνα 1: To Στρατηγείο της 12ης Μεραρχίας όπως ήταν την εποχή εκείνη.»

Η πόλη μας εκείνη την εποχή ήταν στο επίκεντρο των γεγονότων γιατί είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι σε μονάδα του Β. Έβρου έγινε διολιοφθορά σε καύσιμα χρησιμοποιούμενα για την κίνηση των τεθωρακισμένων:

«Συγκεκριμένως μετεδόθη, ότι δήθεν εις την μονάδα 391 ΕΜΑ, διεπιστώθη ότι η βενζίνη η παραλειφθείσα διά την κίνησιν των αρμάτων από τον 778 λόχον μεταφορών, ήτο νοθευμένη δι΄ύδατος και μηχανελαίου, με συνέπειαν να ακινητοποιηθούν άρματα μάχης πολλών μονάδων του Έβρου και ότι ανακρίσεων επελήφθη η 12η μεραρχία. Ως εξηκριβώθη την νύκτα αρμοδίως, πρόκειται περί εντελώς ασυστάτου ειδήσεως. Εις εν ή δύο βαρέλια της μονάδος αυτής, παραληφθέντα την 15ην Δεκεμβρίου 1964, παρετηρήθησαν εις τον πυθμένα των λασπώδη υπολείμματα πετρελαίου, προερχόμενα, προφανώς, από μη πλύσιν των βαρελίων εις τας αποθήκας παραλαβής των καυσίμων, ή από πλημμελή καθαρισμόν των. Πρόκειται περί συνήθους φαινομένου, παρατηρουμένου συχνά, ως γνωρίζουν και οι υπάλληλοι ακόμη των γκαράζ. Η διεξαχθείσα ανάκρισις, εις τούτο το συμπέρασμα κατέληξε. Εδηλώθη κατηγορηματικώς, ότι ούτε δολιοφθορά υπάρχει, ούτε άρματα μάχης ή άλλα οχήματα ηκινητοποιήθησαν. » (Μακεδονία, 6-7-1965)

Παράλληλα για παρόμοιο λόγο διεξαγόταν δίκη στην Αθήνα των υπευθύνων της εφημερίδας «Ακρόπολις» Στην ίδια ως άνω εφημερίδα διαβάζουμε:

«Η δίκη της εφημερίδος «Ακρόπολις» ανεβλήθη λόγω της εγγραφής πολλών δικών εις το πινάκιον. Η δίκη θα διεξαχθή αύριον (σήμερον) την πρωίαν. Η «Ακρόπολις» δικάζεται διότι είχε γράψει ότι 17 άρματα μάχης κατεστράφησαν, δήθεν εκ «σαμποτάζ» προ τετραμήνου. Το δημοσίευμα έχει χαρακτηρισθή ως διασπορά ψευδών ειδήσεων, δυναμένων να προκαλέσουν ανησυχίαν εις την κοινήν γνώμην. Ως γνωστόν, ενώ εμαίνετο ο θόρυβος διά την άλλην περιβόητον «δολιοφθοράν» εις τον Έβρον, η «Ακρόπολις» εδημοσίευσε με πηχυαίους τίτλους, εις την πρώτην σελίδα, ότι και προ τριμήνου είχε σημειωθεί «σαμποτάζ», από το οποίον κατεστράφησαν 17 άρματα μάχης εις την βόρειον Ελλάδα. Ο στρατηγός, εις την μεραρχίαν του οποίου ανεγράφετο ότι είχε σημειωθή το σαμποτάζ εκείνο, ανέφερεν εις το γενικόν επιτελείον στρατού ότι η είδησις ήτο παντελώς ψευδής. Κατόπιν τούτου, η εισαγγελία Αθηνών ήσκησεν αυτεπαγγέλτως μήνυσιν κατά της εφημερίδος. Η δίκη θα είναι πολυήμερος, λόγω της πληθώρας μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπιστών. Μεταξύ των τελευταίων έχει λεχθή ότι θα προταθή και ο αρχηγός της ΕΡΕ κ. Π. Κανελλόπουλος

Την ίδια εποχή οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν στο κόκκινο. Οι Τούρκοι για άλλη μια φορά απέλαυναν ομογενείς από την Κωνσταντινούπολη. Στο φύλλο της 13-7-1965 της εφημερίδας «Μακεδονία» διαβάζουμε:

«ΣΥΝΕΧΩΣ ΦΘΑΝΟΥΝ ΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΝ ΑΠΕΛΑΥΝΟΜΕΝΟΙ ΕΚ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ, 12. - Συνεχίζονται σχεδόν καθημερινώς αι αφίξεις θλιβερών καραβανιών των ομογενών της Κωνσταντινουπόλεως, οι οποίοι απελαύνονται από τους Τούρκους. Την νύκτα της Κυριακής διήλθον εξ Αλεξανδρουπόλεως δύο πλήρη πούλμαν απελαθέντων, οι οποίοι περιέγραφαν με τα μελανώτερα χρώματα την συμπεριφοράν των τουρκικών αρχών κατά την απέλασίν των, την εξονυχιστικήν έρευναν και την καταλήστευσιν των.»

«Εικόνα 2: Το Δημαρχείο τα πρώτα χρόνια της χούντας.»

Ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος λοιπόν όταν ο πρωθυπουργός της χώρας Γ. Παπανδρέου υπέβαλε προφορικά την παραίτηση του προεξοφλώντας την υποβολή και έγγραφης και μόνης έγκυρης παραίτησης, κατά παράβαση των άρθρων 29, 30 και 31 του τότε Συντάγματος, όπως επισήμανε ο καθηγητής Φ. Βεγλερής, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον τότε Πρόεδρο της Βουλής, Γ. Αθανασιάδη - Νόβα, ο οποίος περίμενε ήδη σε κάποιο δωμάτιο των ανακτόρων κατά τη διάρκεια της συνάντησης Κωνσταντίνου - Παπανδρέου, και ορκίστηκε το ίδιο βράδυ ενώπιον του αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου μαζί με τον Σταύρο Κωστόπουλο ως Υπουργό Άμυνας και το ναύαρχο Ι. Τούμπα ως Υπουργό Δημόσιας Τάξης. Η ορκωμοσία της υπόλοιπης κυβέρνησης έγινε την επομένη, με τη στήριξη του Αμερικανού επιτετραμμένου, ο οποίος έπεισε τους Μητσοτάκη και Παπασπύρου να ορκισθούν.

Ο διορισμός ως Πρωθυπουργού του Γ. Αθανασιάδη - Νόβα έβγαλε στους δρόμους της Αθήνας και όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας δεκάδες χιλιάδες οπαδούς της Ε. Κ. και της Ε. Δ. Α. , τους οποίους θα τους ακολουθήσουν εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι τις επόμενες μέρες στη μεγαλύτερη έκρηξη διαδηλώσεων που έχει γνωρίσει ποτέ η Ελλάδα. Φυσικά δεν έλειψαν οι αντιδράσεις και στην πόλη μας.

«Εικόνα 3: Διαδήλωση στην πόλη μας. Μέσα στο αυτοκίνητο διακρίνεται ο υποψήφιος βουλευτής με την Ε.Κ. αείμνηστος δικηγόρος Κ. Ορφανός.»

Έτσι διαβάζουμε σε τρία δημοσιεύματα:

«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ, 19. - Οι δημοτικοί σύμβουλοι Αλεξανδρουπόλεως Αθ. Κρίτου, αναπληρωτής δήμαρχος, Ορ. Αντώνογλου πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου, Κατ. Ποιμενίδου, Παν. Αθανασόπουλος, Απ. Αναγνωστού, Σωτ. Σαχαρίδης, Δημ. Δραμανίδης, Αλ. Αντώναρος, απέστειλαν προς τον κ. Παπανδρέου, το ακόλουθον τηλεγράφημα: «Με πλήρη συναίσθησιν των ευθυνών μας ως δημοτικών συμβούλων έναντι του λαού, αλλά και απόλυτον επίγνωσιν των κρισίμων στιγμών, τας οποίας διέρχεται η πατρίς μας της απολύσεως του νομίμου πρωθυπουργού της χώρας συμπαριστάμεθα ολοψύχως εις έκκλησιν σας δι΄εφαρμογήν Συντάγματος και δημοκρατικής τάξεως. Μεταβιβάζομεν αξίωσιν εκλογέων μας, δι΄αποκατάστασιν ομαλών δημοκρατικών θεσμών». (Μακεδονία 20-7-1965)

«Εικόνα 4: Συγκέντρωση στα ΤΙΤΑΝΙΑ το 1965.»

«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ, 27. - Σύσσωμος ο εργατικός κόσμος της Αλεξανδρουπόλεως, με επί κεφαλής τους οικοδόμους και ελαιοχρωματιστάς, απέσχε σήμερον των εργασιών του, εις ένδειξιν διαμαρτυρίας διά το πραξικόπημα. Εις μεγαλειώδη συγκέντρωσιν των απεργών, η οποία επραγματοποιήθη εις το εργατικόν κέντρον, ωμίλησαν οι κ. κ. Φράσκος, πρόεδρος οικοδόμων, Αντώνογλου, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξανδρουπόλεως και Σπυρούδης και Δετσαρίδης εκ μέρους της νεολαίας Αλεξανδρουπόλεως.» (Μακεδονία 28-7-1965)

«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ, 28. - Εις τον κινηματογράφον «Τιτάνια» ωργανώθη υπό της νομαρχιακής επιτροπής της Ενώσεως Κέντρου Νομού Έβρου συγκέντρωσις του δημοκρατικού λαού της Αλεξανδρουπόλεως και η οποία εστέφθη υπό πλήρους επιτυχίας. Κατά την συγκέντρωσιν ωμίλησαν ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος της νομαρχιακής επιτροπής της Ενώσεως Κέντρου κ. κ. Καλπάκας και Μαρινάκης, ο πολιτευτής Έβρου κ. Ορφανός και εκ μέρους της Ε. ΔΗ. Ν. ο δικηγόρος κ. Π. Δετσαρίδης και ο φοιτητής Σπυρούδης.

«Εικόνα 5: ΣΙΝΕ Τιτανια-ΑΛΕΞ το 1965.»

Κατά την συγκέντρωσιν ενεκρίθη το ακόλουθο ψήφισμα, το οποίο κα απεστάλη εις τον κ. Παπανδρέου και τους βουλευτάς Έβρου.

«Ο δημοκρατικός κόσμος της Αλεξανδρουπόλεως συνελθών σήμερον εις πάνδημον δημοκρατικήν συγκέντρωσιν, κατόπιν προσκλήσεως της νομαρχιακής επιτροπής νομού Έβρου, ψηφίζει :

1ον Καταδικάζει του προδότας, διασπαστάς και επιλήσμονας της λαϊκής εντολής της 16ης Φεβρουαρίου, γενομένους όργανα της δεξιάς και των σκοτεινών δυνάμεων.

2ον Διατρανώνει την πίστιν και αφοσίωσιν του εις τα δημοκρατικά ιδεώδη και τον λαοπρόβλητον ηγέτην της δημοκρατίας και αναμορφωτήν της Ελλάδος κ. Γ. Παπανδρέου.

3ον Ουδεμίαν άλλην λύσιν αποδέχεται πλην της αναλήψεως της κυβερνήσεως από του λαοπροβλήτου ηγέτου κ. Παπανδρέου και εάν δεν επιτευχθή τούτο, τας εκλογάς.

4ον Συγχαίρει τους βουλευτάς της ενώσεως Κέντρου νομού Έβρου διά την σταθεράν εμμονήν των εις την αναγνώρισιν ως μόνου αρχηγού της Ενώσεως Κέντρου του Γ. Παπανδρέου, οι οποίοι ανταπεκρίθησαν ούτω εις την εντολήν του δημοκρατικού λαού νομού Έβρου.» (Μακεδονία, 29-7-1965)

Εκτός όμως από την πυρκαγιά που φούντωνε στην κεντρική πολιτική σκηνή, στην περιοχή της Παλαγίας κάηκαν αρκετές χιλιάδες στρέμματα:

«ΑΠΕΤΕΦΡΩΘΗΣΑΝ 5. 000 ΣΤΡΕΜ. ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΗΣ ΕΚΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΑΜΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗΝ ΘΡΑΚΗΝ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ, 19. (του ανταποκριτού μας). - Πυρκαϊά εξερράγη περί την 11ην πρωινήν σήμερον εις την αγροτικήν περιοχήν Παλαγίας Αλεξανδρουπόλεως, προκληθείσα από σπινθήρα ατμομηχανής διερχομένης αμαξοστοιχίας με αποτέλεσμα να αποτεφρωθή έκτασις 3. 500 στρεμμάτων, με οπωροφόρα δένδρα, ελαιόδενδρα και σιτηρά, ως και 1. 500 στρέμματα θαμνώδους εκτάσεως. Η πυρκαϊά κατεσβέσθη την 7ην εσπερινήν κατόπιν επιπόνων προσπαθειών δασικών υπαλλήλων, τμημάτων στρατού, Χωροφυλακής και πολιτών. Αι προκληθείσαι ζημίαι, σημαντικαί οπωσδήποτε, δεν υπελογίσθησαν εισέτι.» (Ελεύθερος, 20-7-1965).

Επιπρόσθετα ένα άλλο θρίλερ από τον περασμένο Μάρτιο 1965 εξελισσόταν στην πόλη μας : η τύχη οκτώ αλιέων που είχαν συλληφθεί από τουρκικό περιπολικό και ύστερα από 5 αναβολές έγινε επιτέλους η δίκη τους στην Αδριανούπολη. Στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της 28-7-1965 διαβάζουμε :

«ΜΕΤΑ ΠΕΝΤΕ ΑΝΑΒΟΛΑΣ -ΕΙΣ ΒΑΡΕΙΑΣ ΠΟΙΝΑΣ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΘΗΣΑΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΤΡΕΙΣ ΑΛΙΕΙΣ ΜΑΣ -ΕΤΕΡΟΙ ΠΕΝΤΕ ΗΘΩΩΘΗΣΑΝ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ, 27. -Εγνώσθη εξ Αδριανουπόλεως, ότι οι συλληφθέντες την 25ην Μαρτίου, τρεις Έλληνες αλιείς, Βαστιάνος, Τακτικός και Καπανάς, με την κατηγορία ότι δήθεν παρεβίασαν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, εισήχθησαν, την πρωίαν, εις δίκην, μετά πέντε αναβολάς.

Το δικαστήριον επέβαλε βαρυτάτας ποινάς. Εις τους Βαστιάνον και Τακτικόν ποινήν φυλακίσεως τεσσάρων ετών και δύο μηνών και εις τον Καπανάν φυλάκισιν τεσσάρων ετών και πέντε μηνών, με την κατηγορίαν ότι εθεωρήθησαν ένοχοι λαθραλιείας.

Υπό του Τούρκου συνηγόρου υπερασπίσεως ησκήθη έφεσις και εζητήθη η προσωρινή αποφυλάκισις. Οι Τούρκοι ισχυρίζονται, ότι η επιβληθείσα ποινή είναι η μικροτέρα προβλεπομένη υπό των τουρκικών νόμων, διά το αδίκημα της λαθραλιείας.

Εν τω μεταξύ οι έτεροι πέντε Έλληνες αλιείς, Γκερίλκεν, Σμαλτόκ, Μορφίνος, Κακαλέκος και Μαδιάνος οι οποίοι συνελήφθησαν την 14ην Μαΐου, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, υπό τουρκικού αντιτορπιλλικού, εισαχθέντες εις δίκην, ηθωώθησαν και παρεδόθησαν εις τας ελληνικάς αρχάς.

Το Σάββατον, θα πραγματοποιηθή συνάντησις Ελλήνων και Τούρκων, εις Αίνον διά να παραδοθούν τα αλιευτικά σύνεργα των Ελλήνων»

Εντωμεταξύ στην Αθήνα η Κυβέρνηση Νόβα, δεν κατόρθωσε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης στην ψηφοφορία της νύχτας της 4ης προς 5 Αυγούστου.

Αμέσως άρχισε να προωθείται η «λύση Στεφανόπουλου». Έτσι ο Βασιλιάς, στις 8 Αυγούστου, αφού δέχτηκε σε ακρόαση τους ηγέτες των κομμάτων, μεταξύ των οποίων κατ’εξαίρεση της καθιερωμένης συνήθειας, και τον πρόεδρο της Ε. Δ. Α. Ι. Πασσαλίδη, ανέθεσε στον Στ. Στεφανόπουλο την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, την οποία όμως αυτός χαρακτήρισε «διερευνητική». Το βράδυ της ίδιας νύχτας Στεφανόπουλος, Τσιριμώκος και Παπαπολίτης ανέβηκαν στο Καστρί για να πιέσουν τον Γ. Παπανδρέου να δεχτεί τη λύση πρωθυπουργοποίησης του Στεφανόπουλου, ο ηγέτης όμως της Ε. Κ. ήταν ανυποχώρητος και συγκάλεσε την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος για να αποφασίσει επί της «διερευνητικής» εντολής. Κάτω από το βάρος της δεινής ρητορικής ικανότητας του Γ. Παπανδρέου και την πίεση του συγκεντρωμένου πλήθους μόνο 26 από τους 139 παρόντες Βουλευτές ψήφισαν να γίνει αποδεκτή εντολή και προς το Στ. Στεφανόπουλο.

Την ίδια χρονική περίοδο έλαβαν χώρα έντονες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ του Αμερικανού επιτετραμμένου, του Βασιλιά και βουλευτών της Ε. Κ.

Μετά το νέο αδιέξοδο στις 18 Αυγούστου Στεφανόπουλος και Τσιριμώκος, οι οποίοι ήδη από τις 16 είχαν καταθέσει στη Βουλή δηλώσεις ανεξαρτητοποίησής τους, κλήθηκαν στα Ανάκτορα και μετά από διαβουλεύσεις δυο ωρών με τον Κωνσταντίνο, ο τελευταίος ανέθεσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Τσιριμώκο, ο οποίος ορκίστηκε πρωθυπουργός στις 20 Αυγούστου, ενώ οι δρόμοι της Αθήνας μεταβλήθησαν σε πεδίο μάχης.

Στις 28 Αυγούστου, όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση Τσιριμώκου καταψηφίστηκε, καθώς μόνο 135 Βουλευτές ψήφισαν υπέρ της. Το γεγονός όμως ότι μόνο 159 Βουλευτές ψήφισαν κατά δείχνει ότι σταδιακά εξαντλούνται τα αποθέματα κοινοβουλευτικής αντίστασης του Γ. Παπανδρέου.

Τότε ο Βασιλιάς προβαίνει σε έναν ελιγμό για να διασκεδάσει τις όποιες αντιδράσεις στις έως τώρα ενέργειές του συγκαλώντας το Συμβούλιο του Στέμματος (άτυπη συνεδρίαση όσων έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί). Ήταν φανερό όμως ότι αποτελούσε μια «παραπλανητική ιεροτελεστία», καθώς το Συμβούλιο δεν αποτελούσε ασφαλώς την προβλεπόμενη για τη συγκεκριμένη περίπτωση από το κοινοβουλευτικό πολίτευμα διαδικασία, δεν αντιπροσώπευε τη σύνθεση του πολιτικού κόσμου γιατί εξαιρέθηκε απ’αυτό ο πρόεδρος της Ε. Δ. Α. , και τέλος γιατί από την πρώτη κιόλας μέρα των διαβουλεύσεων ο Βασιλιάς προκατέλαβε τις διαπραγματεύσεις κοινοποιώντας στον τύπο την απόλυτη άρνησή του για άμεση διεξαγωγή εκλογών.

«Εικόνα 6: Ο Α. Παπανδρέου και ο Μάνσιος το 1965.»

Οι πάντες σχεδόν αρχίζουν πλέον να δουλεύουν για να προωθήσουν τη λύση Στεφανόπουλου, ενώ τμήμα των «αποστατών» και της Ε. Ρ. Ε. προσανατολίζονται στην κήρυξη δικτατορίας, περισσότερο ή λιγότερο απροκάλυπτης. Χαρακτηριστικές είναι οι προτάσεις του Κωνσταντίνου Ροδόπουλου, προέδρου της Βουλής επί κυβερνήσεων Καραμανλή, και του Υπουργού Άμυνας Στ. Κωστόπουλου.

Παράλληλα οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις του Κωνσταντίνου και άλλων πολιτικών παραγόντων με τους Αμερικανούς γίνονται εντονότερες με σκοπό να επιτευχθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης υπό τον Στεφανόπουλο.

Ο τελευταίος παρά τις παλαιότερες διακηρύξεις του δέχτηκε τη νέα εντολή και παρά τη σφοδρότατη λαϊκή αντίθεση στις 24 Σεπτεμβρίου απέσπασε ψήφο εμπιστοσύνης με 152 ψήφους υπέρ έναντι 148 κατά.

Ο δρόμος για τη δικτατορία είχε ανοίξει διάπλατα.

ΠΕΤΡΟΣ Γ. ΑΛΕΠΑΚΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΠΗΓΕΣ:
1. J. MEYNAUD, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ(1974)
2. J. MEYNAUD, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΜΕΡΟΣ Β, Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 1965 (1974)
3. Γ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΡΧΙΑ (1995)
4. Γ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1952-1967 (1991)
5. Α. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ, 1947-1967 (1997)
6. Χ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Ο ΕΚΔΟΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΛΛΙΔΗΣ (2000)
7. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ 1965
8. Α. ΛΕΝΤΑΚΗ, ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ (1975)
9. Λ. ΚΟΜΙΝΗΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ (1985)
10. Γ. ΚΑΤΡΗ, 1960-1970 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1974)
11. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ (1974)
12. Δ. ΠΑΡΑΛΙΚΑ, Ι.Δ.Ε.Α. ΚΑΙ Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α. (ρίζες και πλοκάμια) 1944-1974 (1978)
13. Κ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ, Θεσσαλονίκη 63 (1993)
14. Ν. ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ, 2650 ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ, ΤΟΜΟΣ Α (1976)
15. Σ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1941-1974 ( Τόμοι 4 και 5) (1975)
16. Ν. ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ, ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ, 1922-1974. ΌΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ (1983)
17. Αρχείο εφημερίδων Μακεδονία-Ελεύθερος,-
18. Φωτογραφική Συλλογή: Γεωργίου Π.Αλεπάκου.-

Δεν υπάρχουν σχόλια: